Leven volgens de Regel van Sint-Benedictus
Sint-Benedictus schrijft in de zesde eeuw een Regel voor monniken nadat hij eerst enkele jaren als kluizenaar geleefd heeft en daarna kloosters sticht voor monniken.
De Regel wordt gekenmerkt door een heldere organisatie, een eigen plaats voor jongeren en ouderen, een sterk evenwicht tussen gebed, werk en lezing. Het begrip matigheid en het vermijden van extremen neemt een belangrijke plaats in, maar ook de centrale deugden van nederigheid en geduld. Opvallend is dat de regel ruimte laat voor vernieuwing of een andere mening.
Volgens de Regel van de heilige Benedictus en de spiritualiteit van de trappisten is ons leven gebaseerd op drie pijlers: gebed, lezing en handenarbeid. Deze pijlers ritmeren onze dag zodat onze tijdsbesteding evenwichtig is opgedeeld.
⇒ Gebed